In de na-zomer van vorig jaar hebben wij een kampeerbus gekocht. Een groot grijs gevaarte met de bijnaam Barrel. Het is niet moeders mooiste maar voor ons was eenvoud goed genoeg. Het heeft een bed, ja één met een heerlijk gelmatras. Een keukentje, koelkast, wasbak met stromend water én een afzuigkap. Een hippe toiletruimte is ook aan boord. Handig voor iemand zoals ik die elke 10 minuten moet plassen als er geen plasgelegenheid is. Is die gelegenheid er wel..dan hoef ik juist niet. Raar! Aan Barrel moest nog het één en ander geknutseld worden.  Nieuwe vering, APK-tje en nog wat kleine dingetjes. Kleine dingetjes dachten we. Nee dus! Een dikke €2000 waren we kwijt voordat Barrel vakantie-klaar was.

Zondag, aan het einde van de middag, waren we zover. We waren klaar voor vertrek. Al weken hadden we het erover gehad. Waar gaan we dit jaar heen op vakantie? Er was niets geboekt, dus we gingen op de bonnefooi. Wel zo spannend waar zouden we belanden? Op tv zagen we een ACSI programma waarin ze lieten zien dat je voor ong. €14 een boek kon bestellen waar dan je ACSI pas bij zat waarop je voor max. €15 per nacht kon verblijven op een camping die daarbij was aangesloten. Leek ons handig. Dus niet! Je kunt er alleen gebruik van maken tijden het laagseizoen, hadden we blijkbaar niet goed begrepen. Ook zat in het handschoenenkastje een boek met camperplaatsen, leuk om tussen andere camperaars te staan. Ook daar hebben we geen gebruik van kunnen maken want…

Kuch..pruttel..sputter.. *stilte*  Barrel werd naar de vluchtstrook gestuurd. Ik kijk zo schuin naar manlief met een blik op m’n gezicht van ‘eh, ja..waarom rijdt je naar de vluchtstrook toe?’ Hij doet het niet meer San. (dachten jullie dat ik echt Chanoa heette, nee toch?) Hahahah, leuk geintje, rij nu maar weer gewoon op de normale weg i.p.v de vluchtstrook. Aan manlief’s gezicht was opeens te zien dat het menens was. Flut! Wat zou het kunnen zijn? Brandstof op…brandstofpomp kaduuk? En nu? Eerst maar eens het tankje met diesel erin gieten. Starten…Jaaa…het rijdt! Sputter…kuch..kuch…of toch niet? Anwb bellen…de ridders in hun gele auto’s. Anwb vertelde aan de telefoon dat we eerst de noodhulp-telefoon moesten gebruiken om de plaatselijke dienst in te schakelen. Goed, dan doen we dat. We waren vlakbij tolpoorten gestrand dus zachtjesaan ernaartoe gereden. Ik erachter aan met de gevaren-3-hoek want stel dat we die nog een keer nodig hebben, dan is het handig als we die niet van de vluchtstrook vergeten mee te nemen. Eenmaal bij de tolpoorten keek ik Hubbie aan. Uhm, wie vraagt er in vloeiend Frans om hulp? Manlief spreek alleen qui en non. Ik heb handenenvoetenschoolfranservaring, ik was de pineut (klinkt ook frans pineût :P) Er stond een groepje medewerkers bijeen, ik trok m’n allerliefste gezichtje en in m’n hoofd dacht ik na over hoe ik hen duidelijk kon maken dat onze brandstofmeter ons voor de gek had gehouden. Bij een VW LT is het brandstofniveau geen zekerheid maar een gok. Ik keek nog een keer richting manlief..jij gaat zeker echt niet in het Frans vragen of ze de hulpdienst voor me willen bellen hé? Ik werd wijselijk door hem genegeerd. Vervolg volgt 😉