Hallo…voor de zoveelte keer…u spreekt met meneer huppeldepup en we staan hier al uren op een snikhete parkeerplaats te wachten op een techneut die u zou sturen. Inmiddels hadden we de koelkast al leeggegooid, alles was ontdooid omdat we niet in die snikhete zon de koelkast op gas durfden te zetten. En eens zou de accu ook leeg raken en dan zouden we ook niet meer kunnen starten. Daar gaan de bakjes met de Surinaamse bruine bonen met rijst die ik in het vriezertje had gezet zodat we bij aankomst in Zuid-Frankrijk een lekker pittig hapje zouden hebben. En de ijsblokjes voor in een lekker sopie waren ook al gesmolten. De ice-tea was bijna hete thee geworden, en kaas was inmiddels net zo zweterig als wijzelf. Gelukkig hadden we wel een porta-potti aan boord voor noodgevallen. De Anwb centrale meldde ons dat de bedrijven in Frankrijk tussen de middag dichtgingen en er waarschijnlijk voorlopig geen techneut langs zou komen. Dat schiet lekker op, not! We hadden dus de tijd om het volledige regelement van de Anwb door te lezen, en wat zag mijn oog..?!?!? Als je met een camper op vakantie gaat en Europaservice met vervangende auto neemt moet je ook een kampeerauto-aanhangsel nemen. Huh…nooit geweten, en tijdens de inmiddels tientallen telefoontjes vandaag was er ook niemand die er naar vroeg. Dat betekent dus…dat ALLE kosten die vandaag gemaakt zijn, en nog gemaakt gaan worden, voor onszelf zijn !! Slik…EIndelijk…daar kwam de reddende engel..tenminste dat dachten we. Weer een sleepwagen die onze camper weg wilde slepen want de beste man was geen techneut maar alleen sleper. Met handenenvoetenfransduitsengels probeerden we hem duidelijk te maken dat we alleen wat diesel wilden hebben. We durfden niet meer naar de versnellingsbak laten kijken want we waren bang dat hij het nog meer zou mollen. Hij begon te mopperen want hij snapte niet waarom hij gestuurd was voor een beetje diesel. Daar konden wij niets aan doen, Anwb stuurt mensen die niets voor je kunnen betekenen. Alsof wij daar om vragen. Hubje besloot zelf op zoek te gaan naar een tankstation om wat diesel te kopen en te kijken of we vooruit konden komen. Hij pakte een vouwfiets, nam een tankje, en ging op pad. Op het navigatiesysteem had hij opgezocht waar er tankstations in de buurt waren en ver zou het niet zijn volgens TomTom. Me neus! Zo’n anderhalf uur later kwam hij roodgloeiend terug. Roodgloeiend van woede en van de hitte. En zonder diesel. Geen pomp in de buurt die open was. Ondertussen bleek hij ook gebeld te zijn door de Anwb, alhoewel het leek erop want het was een Fransman die hem aansprak met ‘parlezvouspiepelpou’ en ja daar verstaat manlief geen fluit van. Hij zei: ‘bel me vrouw maar’  en gaf mijn nummer, dat ze blijkbaar ondanks alle telefoontjes nog niet hadden. De beste man heeft me vervolgens niet gebeld, die sûkkél. De sleper wilde kostte wat het kost de bus op de sleepauto trekken en ik heb hem eerst vriendelijk gevraagd dat niet te doen, daarna iets minder vriendelijk, toen geëist dat hij de bus liet staan om vervolgens tussen de lier en de bus te stappen omdat hij de haak al aan de camper had vastgemaakt en de lier aanzette. Het werd hem zo wel duidelijk dat hier geen cent aan me te verdienen was en pakte een tankje en liep naar de tankdop en zei ‘gazole’ (*diesel) Nou zeg, was dat nou zo moeilijk dacht ik bij mezelf en maakte de dop open met de autosleutel. Kloinkkloink…klonk de vloeistof die uit het tankje de brandstoftank liep. Hé…diesel ruikt heel anders…dit lijkt wel benzine!! Ik rukte de tank uit de man z’n handen en zei dat het geen gazole was, draaide snel de tankdop weer op slot en stuurde hem woedend weg.  De man gaf  het op en scheurde ronkend van de parkeerplaats. Nu hadden we er nog een probleem bij. Wat nu? Ik liep naar de VW/Audi dealeren vroeg of ik wat diesel van ze kon kopen zodat we konden proberen of de bus nog reed. Een nette man, strak in pak, keek me bijna beledigd aan en vertelde dat hij me geen diesel wilde verkopen omdat de Anwb geen zaken met ze wilde doen. Mooi is dat! Daar kwam manlief weer en ik vertelde hem over de sleper die de lier aan de bus vastmaakte en de benzine die hij in de tank had gegooid. We wisten ons geen raad meer en dan is het heel lastig om logisch na te denken. Nu staan we al uren hier op die verrotte snikhete stinkparkeerplaats en is het alleenmaar van kwaad tot erger geworden. Mijn oog viel op een bedrijf dat o.a. grasmaaiers verkocht. MIsschien kunnen zij ons helpen? Ik ging er naar binnen, vroeg of er iemand een beetje engels sprak, en gelukkig was er een jongeman die vloeiend engels sprak. Ik vertelde hem van ons probleem en dat ik graag wat diesel wilde kopen van hem. Hij vroeg verbaast of we daarom al uren op de parkeerplaats stonden omdat we zonder brandstof zaten. Ik legde hem van voor tot achter uit wat er was gebeurd en de beste man wilde ons graag helpen. Medelijdend klopte hij me op m’n schouder en wenkte me hem te volgen naar de werkplaats. Daar stonden een paar vaten met brandstof waaronder iets dat op diesel leek. Hij gooide een tankje vol en toen ik hem vroeg wat het ging kosten zei hij dat ik ons geld mocht houden en er maar een lekker ijsje van moest kopen. Vreselijk dankbaar ging ik terug naar de camper waar manlief verhit zuchtend stond te wachten. Hij gooide de diesel in de brandstoftank en startte de bus. Zelfs zonder maar even te sputteren startte de camper en na het even stationair te laten lopen om te kijken of hij het wel bleef doen duwden we hem achteruit (versnellingsbak kapot weet je nog?) en voorzichtig reden we weg. Tevergeefs urenlang gewacht op hulp van Anwb en nu reden we op eigen kracht met de bus richting de Zuid-Franse kust. Met een manke bus…maar wel rijdend. Bij de eerstvolgende pomp de tank tot aan de nok volgegooid en op naar de zee…Benieuwd naar het vervolg?