Mijn hart gaat steeds een beetje sneller kloppen wanneer ik er aan denk. Zelfs nu mijn 1e keer al is geweest schakelt mijn hartslag een versnelling hoger. Mijn buik begint te kriebelen alsof ik een zwerm vlindertjes met mijn mond heb opgevangen, door heb geslikt en zich een weg naar beneden fladderden om in mijn buik onrustig te gaan kietelen. Mijn handpalmen worden iets vochtig, beetje klam..iedereen kent het wel wanneer je aan je 1e keer terug denkt. Maar goed dat ik de deo rijkelijk heb gebruikt vanmorgen want een klein sprietsje deo had verloren van de opwinding die nu weer in mij naar boven komt. *zucht* Ja spannend is en blijft het wel 😉 Hoi zeg ik tegen hém de jonge God die mijn toch al van nervositeit knikkende knieën wiebelig maakt. Hij knipoogt met een zwoele blik naar me als teken dat alles wel goed komt. Ik hoef me geen zorgen te maken zeggen zijn ogen, hij zal goed voor me zorgen. *zucht* Alles komt goed zeg ik zachtjes tegen mezelf. Onwennig ga ik op het bankje zitten wat in een hoekje van de ruimte staat. Het ruikt er een beetje vochtig alsof er zojuist een buitje regen is gevallen. En dan niet zo’n zomerse bui die aan het einde van een warme dag naar beneden komt hozen. Van dat lauwwarme geurende water die belooft dat morgen de dag lekker fris gaat beginnen maar een kort heftig buitje wanneer het net geen lente meer is maar ook nog geen zomer. Ik verschuif iets op het bankje zodat ik niet met mijn hele derrière het kleine bankje in beslag neem want ik wil er zeker elegant uit zien en niet als een olifant in een porseleinkast. Doe normaal San! vermaan ik mezelf. Iedereen beleeft een 1e keer…wat loop je toch moeilijk te doen. Mijn t-shirt begint wat aan mijn lijf te kleven en ik trek even de voorkant van shirt naar voren om te snuiven of ik de deo nog kan ruiken of dat…nou ja…wat maak ik me druk om niks. Ik zal niet de enige zijn die na deze lijfelijke inspanning niet meer naar roosjes zal ruiken. Voor nu ruik ik in mijn shirt nog een ietsje deo met een vleugje Jil Sander Pure en is er nog niets aan de h….WAT!? Ja ik ben er bijna klaar voor zeg ik met een piepstemmetje en ik trek mijn laarzen uit. Hij gaat naast me staan ..houdt zijn hand boven mijn hoofd en zegt Hoe lang ben je eigenlijk? Eén zestig zeg ik stoer en trek mijn jeans met 2 klefklamme handen van achter omhoog. Oh shit! De voorkant van mijn buik rolt er bijna uit en geef ook een rukje aan de voorkant van de spijkerbroek waardoor gelijker tijd de rits open roetsjt. Ik pluk snel aan mijn rits, sjees het in 1 beweging weer omhoog met dezelfde snelheid als dat het ritsje omlaag ging. Oke San haal diep adem en laat het over je heen komen. Misschien valt jouw 1e keer wel mee en zijn de verhalen erger dan mijn werkelijkheid. Met 2 handen hou ik vast en knijp er een beetje in. Goed vasthouden zegt hij dan komt het goed. En hij kijkt naar zijn eigen hand naar het kastje waarmee hij mijn lot kan bepalen. En ik? Ik voel me een beetje draaierig alsof de wereld onder mijn maatje 37 beweegt. De wereld in z’n geheel een eigen leven leidt en doet waar het zin in heeft. PIZZAPUNTTT! roept de ski-leraar en ik probeer een pizzapunt te maken met de 2 skies die een geheel eigen mening hebben wat een pizzapunt is. Of nee ik zeg het verkeerd, mijn benen maken er een pizzapunt van die niet netjes een driehoek vormen maar een rommelige pizzaprut die uit de pizzadoos lijkt gevallen en er 5 auto’s overheen zijn gereden. Geen lekker krokant korstje met rood tomatensausje vleesje groentes en mozerella…Mijn benen gaan helemaal uit elkaar, weg pizzapunt hallo x-benen en eendenkont (zie voor je: ik sta met mijn achterwerk naar achteren alsof ik op het toilet plaats wil nemen maar mijn x-benen dit tegen houden) Ik zoek naar de vertrouwde donkerbruine kijkers van Hubbie. Hubbie ziet mijn rode hoofd, mijn eendenkont en x-benen en roept verrukt: VINDT JE HET LEUK?! En ja ondanks mijn rare ski-pose, mijn klotsende oksels en eigenwijze skies die totaal niet doen wat ik wil vind ik het leuk. Leuk genoeg om mijn 1e keer achter me te laten en lessen te nemen. Want ik moet en zal in een hip Maxima ski-pak met flitsende bril en skies die dan wel doen wat ik wil elegant naar beneden sjezen. Ik zal de sneeuw doen opstuiven, mijn 2 skies in een punt vormen en met een triomphantelijke blik op mijn snoet afremmen en laten zien hoe je een pracht van een pizzapunt maakt en roepen: En zo maak je een pizzapunt! 😛
Chanoa 