Het is een tijdje stil geweest rondom Chanoa.nl maar dat komt omdat we zo druk waren met 1001 dingen dat ik me de tijd niet gunde wat onzin te tikken. Maar dat wil niet zeggen dat er geen aparte-rare-gekke dingen gebeurden…integendeel…lees maar 😉 Afgelopen weekend was het slotfeest van strandtent Republiek Bloemendaal en we besloten weken geleden al dat we erbij zouden zijn. Hoe en wat was nog niet besproken maar al goot het pijpestelen we zúllen gaan! Zo reden we zaterdagmiddag na het ‘verplichte weekendboodschappen doen’ richting Bloemendaal. Kofferbak volgegooid met: 2 slaapzakken, 1 luchtbed, 2 kussen, handdoeken, washandjes, toiletspullen, kleding, de bekende ‘ik moet nodig poepen camping-toiletrol’ enz. enz. de enige echte Bristol-tent van €50 waar ook nog es 45% korting op zat. Eenmaal aangekomen en een gevecht met het opzetten van de Bristol-tent (een tent opzetten is een geweldig relatie test trouwens) waren we er klaar voor. Kom maar op met die party! Het was niet een leuke party, niet een gezellig party maar een superleukegezellige G e w e l d i g e party! Hubbie en ik hebben urenlang gedanst. Jaja, giet wat biertjes in Hubbie en het gaat dansen hoor 😉 Zo tegen half 2 in de nacht waggelden Hubbie (van het bier) en ik (zere voetjes) richting Bristol-tent en kropen erin. Na geworstel met slaapzak sliep Hubbie al snel, maar ik had het koudddddd…brr.. Van de kou moest ik plassen en zocht naar m’n schoenen maar kwam Hubbies schoenen het eerste tegen tijdens mn graai aktie…trok ze aan en bibberde richting camping-wc’s. Opgelucht toog ik richting Bristol-tent en zag er 2 voeten uitsteken :S Als er nu voorbijgangers langs zouden komen zouden ze denken: Huh…een man van 2,20 meter in dat mini-tentje? Ik knielde en probeerde Hubbie via zn voeten weer richting hoofdeind te duwen maar het alcohol in zijn bloed werkte niet mee en hij bleef liggen waar hij lag…verschoof geen milimeter. Omdat hij overdwars op het luchtbed lag kon ik er niet meer naast liggen en ging in de auto liggen. Gelukkig was ooit een keer de reservesleutel van de auto in mijn make-uptasje beland (vraag me niet hoe) maar daarmee kon ik de auto openmaken anders had ik nog een graai aktie moeten uitvoeren maar dan op zoek naar de autosleutels in Hubbies broekzak. Eenmaal in de auto besefte ik: shit…slaapzak vergeten :@ Hup…weer richting Bristol-tent en mijn slaapzak uit de tent gerukt en met slaapzak op de achterbank van de auto gekropen. Wel verdozie nu was ik mijn kussen vergeten en pakte uit de kofferbak toen maar de Hoogvliet-boodschappentas en rolde die op. Zo moet het maar ff hoor. Ik keek per ongeluk links en zag de 2 voeten van Hubbie nog uit de tent steken…ach gut…strakjes wordt hij wakker omdat hij ijskoude voeten kreeg (vast onmogelijk gezien zijn alcoholpercentage in het bloed op dat moment) Ik kon het niet over mijn hart krijgen en liep richting tent…friemelde de tentluifel om zijn voeten en ging voor de zoveelste keer die nacht richting auto…kroop op de achterbank en viel in een diepe kreukelslaap. Halverwege de nacht moest Hubbie plassen en zocht zijn schoenen. Uhm…waar zijn mijn schoenen? Ennuh…waar is schatje gebleven? :S Op trippelteentjes liep hij richting camping-urinoirs en zag onderweg dat schatje op de achterbank in kreukelhouding lag te slapen. Ik vraag me af wat hij toen bij zichzelf dacht. Waarschijnlijk bar weinig want zijn hersenen werken wat minder snel ’s nachts. Trippeltenend (is dit een woord?) ging hij weer richting Bristol-tent om fris en fruitig (oke oke…op een klein katertje na die meestal te verhelpen is met een kaascroissant en een broodje smeerworst) te ontwaken. Ik werd wakker met een pijnlijke linkerborst want ik had ermee op de achterbankgordel gelegen. Hubbies collega had ons uitgenodigd voor een heerlijk zondagmorgenontbijt en een boswandeling maar bleek om half 1 nog in bed te liggen. Lekker ontbijtje Remco (not) 😉

fotobron: nunpawapa