Ja, je leest het goed, ik ben stoer. En niet zomaar stoer…nee ik ben STOER. Ik ben niet stoer omdat ik heel veel zou kunnen tillen, ben niet stoer omdat ik spierballen zou kunnen hebben of zou rijden in een stoere auto. Nee ik ben stoer wanttt…. Ik kan staand plassen! 😀 Ja jongens lach maar, vandaag de dag is het niet meer jullie privilege om tegen een boom of muur aan te kunnen wateren. Ik kan het ook 😛 Nee ik heb me niet laten ombouwen…Nee ik heb geen wonderbaarlijke vagina. Ik heb plastuitjes 😀 Ik moest onderlaatst naar de wc in de intercity van Utrecht naar Den Haag. Wiebelend, de knietjes bij elkaar gehouden (ik moest echt heel erg nodig) ging ik richting treintoilet. Toen ik nog maar een meter of 5 van het toilet was rook ik een onhygienische lucht. Blègh… Ik hoef al niet meer, en liep weer wiebelend met samengeknepen knietjes terug naar mijn zitplaats. Een lieve dame die samen met mij op het bankje zat zei:”Vies hè, die wc’s van tegenwoordig”. En ze vertelde me over een geweldige uitvinding. Het plastuitje voor vrouwen die onderweg erg nodig moeten plassen. Het leek mij niet zo heel goed idee omdat ik ooit een soort kokertje had gevouwen van een Cosmopolitan toen ik het niet meer kon houden tijdens een reis van Noord-Holland naar mijn woonplaats en ik net iets teveel thee had gedronken en er geen benzine-pomp-wc open bleek te zijn om 3 uur ’s nachts. Ik hield het gevouwen kokertje niet ver genoeg naar beneden en de warme inhoud uit mijn blaas liep mijn broek in. En dat voel smerig… echt heel smerig :$. De aardige dame die naast mij op het bankje zat gaf mij een kartonnen dingetje. Wat ziet mijn oog? Dat ding ziet eruit als een opgevouwen papieren Milka-koe, wit met paarse vlekken. Wie verzint nu zo iets? Waarom niet subtiel crème of naturel, waarom moet dat ding schreeuwen:”Ik wil gezien worden!”. Geen vrouw die met een wit-paars gevlekte Milka-koe plastuit richting wc durft te lopen terwijl iedereen aankijkt met een blik…loopt haar blaasinhoud netjes in de wcpot of komt ze terug met een nat kruis omdat ze de tuit niet ver genoeg naar beneden heeft gehouden. Maar ik gaf de wit-paarse koker een eerlijke kans. Ok…ok…Ik beken, ik moest gewoon heel erg nodig 😉 Ik ging weer richting treintoilet kneep met 1 hand mijn neus dicht vanwege de stank die er hing, en met de andere hand zipte ik mijn spijkerbroek los en plaatste het Milka-koe-kartonnetje op de goede plaats…u know 😉 Hihihi…Yeah dit ging wonderbaarlijk goed! Opgelucht liep ik terug naar mijn zitplaats en bedankte de aardige dame voor het kartonnen tuitje en zei haar dat ik deze dingen ook ging kopen. Niet alleen om mijn blaasinhoud te kunnen legen als er geen toilet ter beschikking is, maar ook omdat het stoer aanvoelt. Want…Ik kan STAAND plassen! Heren eat that! 😛