‘Doeg, tot morgen’ roep ik mijn vrienden na en loop snel snel naar het treinstation waar de trein over 14 minuten vertrekt. Het is best een eindje lopen van de disco naar het treinstation dus ik neem op mijn manier wat grotere passen. Hier en daar staan op de stoep groepjes jongelui te kletsen. Waarschijnlijk over wat ze morgen gaan doen en het huiswerk wat zondags nog gemaakt moet worden voor de aankomende schoolweek. Ik groet het groepje en loop naar het stoplicht, ren snel door rood..zo rond middernacht is er weinig verkeer op de weg dus ik waag het erop ongeschonden aan de overkant te komen. Op het perron staan 2 jongens te praten, zien me aankomen, kijken…lachen even en praten weer door. De trein is niet echt meer schoon na een dag vol gestouwd te zitten met reizigers maar de zittingen zijn schoon en heel. Na 10 minuutjes rolt de trein mijn woonplaats binnen, ik stap uit en loop naar het fietsenhok, zoek naar m’n fiets en ja…daar staat hij! Ik spring op mijn fiets en trap snel naar huis zodat ik op tijd thuis ben. Want kom niet 5 minuten te laat thuis want dan zwaait er wat! Zo veilig als je rond middernacht over straat kan zo onprettig is het te laat thuis komen (billenkoek)    Helaas dit was toen. Toen in de zin van jaren geleden. In deze tijd gaat het zo: ‘Doeg tot morgen’ roept ze  haar vrienden na en houd in haar and stevig haar telefoontje om 112 te kunnen bellen in geval van nood. Angstig en oplettend loopt ze snel snel naar het treinstation waar de trein over 14 minuten vertrekt. Het is best een eindje lopen van de disco naar het treinstation dus op haar manier probeert ze deze afstand zo snel mogelijk af te leggen. Niet alleen snel…maar vooral veilig. Hier en daar staan groepjes jongelui te smoezen. Waarschijnlijk beramen ze plannen over hoe en wat en de verdeling van de buit die ze die nacht bij de fietstunnels gaan scoren. Ze ontwijkt het groepje door over te steken en aan de andere kant van de weg te gaan lopen.  Zo waagt ze het ongeschonden thuis te kunnen komen. Op het perron staan 2 jongens te praten, zien haar aankomen, kijken elkaar aan en proberen haar te betasten. De trein komt eraan, de conducteur wordt uitgescholden voor vuile tering-hond en ze gaan de trein in. Met een stanleymes bewerken ze de zittingen en spugen tegen de ramen. De trein ziet eruit alsof het gesloopt is door een stel dolle honden. Na 10 minuutjes rolt de trein haar woonplaats binnen, ze stapt uit en loopt naar het fietsenhok, zoekt haar fiets en huh…waar staat ie nou? Weg! Ze rent zo snel als ze kan naar huis want per fiets is het al een oorlog om veilig thuis te komen laat staan als je met de benenwagen bent.  Zo onveilig als het is om rond middernacht over straat te gaan (mes tussen je ribben weg pinpas) zo veilig is het om je rondom beveiligde huis binnen te komen. Helaas…dit is nu!