Sttt…zachtjes praten…niet zo hard bonken als je je voeten neerzet….waarom sla je zo met de deuren…zachtjes de wc doorspoelen hoor…kan die muziek niet zachter :@ strakjes is het wéér zover. Heel zachtjes tik ik dit stukje, niet te hard want dan gaat de buurmanvan4hoog weer zeuren, en neem van mij aan, dat is het laatste wat je wilt. Een aantal maanden geleden kwamen wij hier wonen. Kosten nog moeite gespaard het ei-geel geschilderde flatje op te leuken tot een modern stulpje. En dan denk je; Hèhè…ff lekker bijkomen van het verhuisdrama…kopje koffie, lekker muziekje erbij (door Hubbie aan elkaar gefröbeld) op en top woongenot. Dus NOT! In de lift kwam ik de buurman tegen en hij gaf me een slap handje. “Hoi ik ben de buurman van beneden en wil het even met je hebben over het geloop in huis, de muziek, jullie surroundsysteem, de slaande deuren en nog wat kleine dingetjes”. Ik dacht zo van:”Uhm oke, kom maar op”. Hij vertelde dat hij ons in huis kon horen lopen ’s morgens vroeg. Nou ja zeg, wij moeten werken, kan ik ’t helpen dat jij nog op je luie nest ligt :S Ik raakte al lichtelijk geirriteerd. Ook wist hij te vertellen dat als wij van huis zijn dochterlief 15x hetzelfde liedje luistert en dat het zo hard stond dat hij het horen kon. Mijn 1e gedachte was; 15x maar? Man wat zeur je, wij horen het de hele dag door op repeat totdat we gillen…Nu is het genoeg! Uit dat ding en snel! Als we de wc doorspoelen gaat bij hem de vaatwasserafvoer ‘bubbelen’ zei hij met een ernstig gezicht. Duh! Jij HEBT tenminste een vaatwasser, ik niet. Vanlieverlee was ik niet meer lichtelijk geirriteerd maar had de benedenbuurmanvan4hoog mij mateloos geirriteerd en wilde ik die onschuldige grimas van zijn smoelwerk rammen met mijn handtasje (en iedereen die mij kent weet hoe loeizwaar mijn handtasje is;) Eenmaal thuisgekomen draaide ik de voordeur open en gooide het met een grote zwaai dicht. Boem! Liep de keuken in, trok mijn laarzen uit *bonsbons* en liep naar de woonkamer *dreundreundreun* naar de tv die ik bijna op z’n allerrrrhardst zette en zong luidkeels mee terwijl ik de balkondeur openzette (oke, het was vreselijk koud maar so what! hij moet en zal me horen) Toen Hubbie thuiskwam vertelde ik met briesende neusgaten het hele verhaal over de lastige benedenbuurman. Hij haalde zijn schouders op en zei:” Ach joh, laat ‘em”. Misschien is dat wel de beste optie. De zeurende lastige benedenbuurman uit zijn nek laten kletsen en mijn schouders ophalen als hij weer eens wat te zeuren heeft. Maar heel diep van binnen zou ik hem recht willen aankijken en zeggen:”Weet je, je zeurt als een chagerijnige huisvrouw die last heeft van een overdwarszittende tampon…dus Shut Up! Maar zo ben ik niet, je weet toch, ben superschatje eerste klas (A) Ik maak gewoon een foto, zet hem op een gay-website met eronder zijn naam en adres met bijpassende tekst: Gezocht grote neger met voorliefde voor kleine dikke blanke man die neemt en ontvangt. Hihihihi 😛